WK-voetbal in Nicaragua
Door: Mieke van Uum
Blijf op de hoogte en volg Mieke
19 Juni 2014 | Nicaragua, Managua
Gisteren moest Nederland tegen Australië voetballen. Dat moest natuurlijk wel even gekeken worden, want ook in Nicaragua wordt het voetbal goed gevolgd. In Nicaragua werd de wedstrijd al om 10 uur ’s ochtends gespeeld, dan zit ik altijd op de school. Ik had voor de kinderen een krijtje mee genomen met de Nederlandse vlag. Alle kinderen krijgen een vlaggetje op hun wangen. Alle kinderen staan om mij heen te duwen en trekken omdat ze allemaal graag aan de beurt willen komen. Na ongeveer een uur hebben bijna alle kinderen van de school wel een vlaggetje op hun wangen. Veel kinderen komen steeds terug omdat ze meer vlaggetjes willen. Meeste kinderen hebben op beide wangen, op hun voorhoofd, hun neus, hun kin en sommige zelfs op hun armen. Iedereen heeft overal vlaggetjes. Na een tijdje komt ook de directrice mij helpen met vlaggetjes tekenen, maar helaas doet ze alle vlaggetjes op de kop! Maar het gaat natuurlijk om het idee en de gezelligheid.
Als de wedstrijd begint word er een televisie in de eetzaal gezet. Alle kinderen pakken een stoeltje en gaan voor de tv zitten. Natuurlijk is iedereen voor Nederland. De kinderen leven zich helemaal in. Als er bijna gescoord word schreeuwen ze allemaal, maar als er echt gescoord word dan word er ontzettend veel kabaal gemaakt. Het is een gezellige boel zo samen televisie kijken. Dit doen we zo de hele wedstrijd. Als Nederland gewonnen heeft schreeuwen en springen de kinderen in het rond. Ze zijn helemaal blij dat Nederland gewonnen heeft! Nu willen de kinderen nog meer vlaggetjes. Ze zijn zo blij! Ik word helemaal plat gedrukt door alle kinderen, ze willen allemaal tegelijk. Na een tijdje zeg ik dat ik pas bij de volgende wedstrijd weer vlaggetjes teken op hun wangen.
Een bijzondere manier van het wk kijken, maar zeker één die ik nooit zal vergeten!
Liefs, Mieke
Als de wedstrijd begint word er een televisie in de eetzaal gezet. Alle kinderen pakken een stoeltje en gaan voor de tv zitten. Natuurlijk is iedereen voor Nederland. De kinderen leven zich helemaal in. Als er bijna gescoord word schreeuwen ze allemaal, maar als er echt gescoord word dan word er ontzettend veel kabaal gemaakt. Het is een gezellige boel zo samen televisie kijken. Dit doen we zo de hele wedstrijd. Als Nederland gewonnen heeft schreeuwen en springen de kinderen in het rond. Ze zijn helemaal blij dat Nederland gewonnen heeft! Nu willen de kinderen nog meer vlaggetjes. Ze zijn zo blij! Ik word helemaal plat gedrukt door alle kinderen, ze willen allemaal tegelijk. Na een tijdje zeg ik dat ik pas bij de volgende wedstrijd weer vlaggetjes teken op hun wangen.
Een bijzondere manier van het wk kijken, maar zeker één die ik nooit zal vergeten!
Liefs, Mieke
-
19 Juni 2014 - 17:36
Kim:
Leuk om steeds al jouw verhalen te lezen Mieke.
We missen je! -
19 Juni 2014 - 17:53
Kees-Jan:
Fantastisch! Op deze manier krijgt Nederland veel nieuwe fans, en die hebben we wel nodig... ;-)
Veel plezier!
Kees-Jan -
21 Juni 2014 - 12:21
Demia:
Ik geniet steeds van je verhalen. Super leuk. je zult de kids nog missen als je weer thuis bent. Geniet er nog maar even van... Je pa en ma zullen inmiddels wel weer thuis zijn. Nu jij nog...
En dan gaat Emiel weer naar de VS voor 2 jaar. Wat een reislustige familie zo ineens :):):)
Tot ziens ! -
23 Juni 2014 - 21:38
Monique Van Uum:
Geweldig was het op het Maas Waal college, op deze dag kwamen we Mieke om 11.30 van school halen. De kinderen waren door het dolle, Hollanda, Hollanda juichte ze. De leerkrachten hadden een voetbalfluitje van Mieke om. 12.00 uur klonk het fluit signaal en Nederland won. Wat een feest. Ze zijn allemaal dol op Mieke en wij stonden daar super trots te wezen als ouders van Mieke. De meeste roepen Meikie, Meikie. Het was knap te zien hoe sterke vertrouwensband Mieke met de leerkrachten had opgebouwd in deze korte tijd en hoe Mieke de les overnam bij afwezigheid van een zieke leerkracht. Op onze laatste dag kregen we een mooie brief van de leerkrachten over Mieke, hoe goed ze het deed, hoe fijn het was haar te hebben leren kennen, haar spaans waarin ze zo gegroeid was en over hoe ontzettend beleefd ze was naar hen toe en dat ze haar voor altijd in haar hart hebben gesloten.
Mooier cadeau kun je als ouders niet krijgen.
Wij zijn inmiddels weer in Nederland en hebben heerlijke weekenden met Mieke beleefd, de schoonheid van het land gezien en de warmte van de Nicaraguanen en het Maas Waal college een beetje mee mogen ervaren.
Bedankt hiervoor.
xxxx Mam
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
