Mie..Que?
Door: Mieke van Uum
Blijf op de hoogte en volg Mieke
12 Mei 2014 | Nicaragua, Managua
Vandaag was het dan eindelijk zover: de eerste schooldag op colegio Maaswaal! De school is drie weken extra na de week van Semana Santa (paasvakantie) dicht gebleven. De kinderen zijn dus een maand thuis gebleven in verband met de aardbevingen, maar vandaag mochten ze allemaal weer naar school.
Vanochtend om 7 uur stonden we klaar bij de school voor onze eerste dag op colegio Maaswaal. Alle kinderen staan op het schoolplein in hun schooluniformen met hun rugzakjes. De school begint met een soort dagopening. De kinderen moeten het volkslied zingen, ze doen een gebed en Marrit en ik worden voorgesteld aan alle kinderen. Hierna beginnen de lessen. Alle kinderen worden door de docenten naar de klaslokalen begeleid. Rond 8 uur wordt er een evacuatie oefening gedaan voor het geval dat er nog een aardbeving komt. Iemand loopt langs de lokalen en fluit kei hard. De kinderen moeten allemaal een boek of hun rugzak boven hun hoofd houden. Als er dan echt een aardbeving is dan kan er niks op hun hoofd vallen. Alle kinderen verzamelen zich achter de school op een groot plein. Het verloopt allemaal wat chaotischer dan in Nederland. Sommige kinderen huilen omdat ze erg schrikken van de hele gebeurtenis en veel kinderen lopen door elkaar. Als de oefening klaar is worden de leerlingen weer terug naar hun klaslokalen gestuurd en begint de ‘gewone’ schooldag.
Gedurende schooldag kijk ik bij verschillende docenten in de les. In één klas zitten ongeveer 50 kinderen en soms nog wel meer! Overvolle klaslokalen dus! Dit maakt het voor de docenten erg moeilijk om orde te houden. De meeste docenten leggen wel van alles uit, maar er heerst chaos in de klas. De kinderen lopen door het lokaal, uit het lokaal en praten met elkaar. Er is geen enkel moment dat het compleet stil is. Ook is het erg gehorig in het gebouw. De docenten moeten dus niet alleen over hun eigen klas heen schreeuwen, maar ook over de andere klassen. De klassen hebben op verschillende momenten pauze, dus kinderen die pauze hebben kijken bij andere klassen in het lokaal, dit leid de kinderen die wel les hebben natuurlijk af. Er zijn ook docenten die het wel goed doen, maar helaas hebben deze wel last van de andere klassen waarbij het minder goed gaat. Een schooldag hier verloopt dus compleet anders dan in Nederland!
De kinderen vinden het allemaal erg bijzonder en leuk dat we er zijn. Dit helpt natuurlijk ook niet voor de concentratie. De kinderen stellen veel vragen aan mij terwijl ik achter in de klas zit. Soms antwoord ik ze en soms zeg ik dat ze moeten opletten. De kinderen op de school zijn allemaal erg knuffelig. Zo kreeg ik aan het begin van de dag al meteen een knuffel van verschillende leerlingen, toen de school was afgelopen volgden er nog veel meer! Welkom voel ik me dus wel!
Je ziet dat de kinderen uit arme gezinnen komen. Sommige kinderen zijn zelfs ondervoed. Ook op de school zelf is een tekort aan materialen. Zo verteld één van de docenten dat er een tekort is aan pennen, kleurpotloden, knutselspullen en schriften. De school heeft wel schoolboeken, maar deze worden niet gebruikt. Dit komt vooral omdat er te weinig boeken zijn voor het aantal leerlingen dat er is. Ik merk dus wel dat ik in een ontwikkelingsland zit en dat hier grote verschillen zijn met Nederland.
Op de eerste dag heb ik een goede indruk gekregen over hoe de zaken lopen op de school en wat ik voor de school zou kunnen betekenen. Deze week ga ik nog wat lessen observeren en kijken hoe een normale schoolweek eraan toe gaat. Het was een drukke, chaotische, maar ook erg leuke dag! Ik heb er zin in om komende weken hier aan de slag te gaan met de docenten en de leerlingen!
Groetjes uit Nicaragua,
Liefs Mieke
Vanochtend om 7 uur stonden we klaar bij de school voor onze eerste dag op colegio Maaswaal. Alle kinderen staan op het schoolplein in hun schooluniformen met hun rugzakjes. De school begint met een soort dagopening. De kinderen moeten het volkslied zingen, ze doen een gebed en Marrit en ik worden voorgesteld aan alle kinderen. Hierna beginnen de lessen. Alle kinderen worden door de docenten naar de klaslokalen begeleid. Rond 8 uur wordt er een evacuatie oefening gedaan voor het geval dat er nog een aardbeving komt. Iemand loopt langs de lokalen en fluit kei hard. De kinderen moeten allemaal een boek of hun rugzak boven hun hoofd houden. Als er dan echt een aardbeving is dan kan er niks op hun hoofd vallen. Alle kinderen verzamelen zich achter de school op een groot plein. Het verloopt allemaal wat chaotischer dan in Nederland. Sommige kinderen huilen omdat ze erg schrikken van de hele gebeurtenis en veel kinderen lopen door elkaar. Als de oefening klaar is worden de leerlingen weer terug naar hun klaslokalen gestuurd en begint de ‘gewone’ schooldag.
Gedurende schooldag kijk ik bij verschillende docenten in de les. In één klas zitten ongeveer 50 kinderen en soms nog wel meer! Overvolle klaslokalen dus! Dit maakt het voor de docenten erg moeilijk om orde te houden. De meeste docenten leggen wel van alles uit, maar er heerst chaos in de klas. De kinderen lopen door het lokaal, uit het lokaal en praten met elkaar. Er is geen enkel moment dat het compleet stil is. Ook is het erg gehorig in het gebouw. De docenten moeten dus niet alleen over hun eigen klas heen schreeuwen, maar ook over de andere klassen. De klassen hebben op verschillende momenten pauze, dus kinderen die pauze hebben kijken bij andere klassen in het lokaal, dit leid de kinderen die wel les hebben natuurlijk af. Er zijn ook docenten die het wel goed doen, maar helaas hebben deze wel last van de andere klassen waarbij het minder goed gaat. Een schooldag hier verloopt dus compleet anders dan in Nederland!
De kinderen vinden het allemaal erg bijzonder en leuk dat we er zijn. Dit helpt natuurlijk ook niet voor de concentratie. De kinderen stellen veel vragen aan mij terwijl ik achter in de klas zit. Soms antwoord ik ze en soms zeg ik dat ze moeten opletten. De kinderen op de school zijn allemaal erg knuffelig. Zo kreeg ik aan het begin van de dag al meteen een knuffel van verschillende leerlingen, toen de school was afgelopen volgden er nog veel meer! Welkom voel ik me dus wel!
Je ziet dat de kinderen uit arme gezinnen komen. Sommige kinderen zijn zelfs ondervoed. Ook op de school zelf is een tekort aan materialen. Zo verteld één van de docenten dat er een tekort is aan pennen, kleurpotloden, knutselspullen en schriften. De school heeft wel schoolboeken, maar deze worden niet gebruikt. Dit komt vooral omdat er te weinig boeken zijn voor het aantal leerlingen dat er is. Ik merk dus wel dat ik in een ontwikkelingsland zit en dat hier grote verschillen zijn met Nederland.
Op de eerste dag heb ik een goede indruk gekregen over hoe de zaken lopen op de school en wat ik voor de school zou kunnen betekenen. Deze week ga ik nog wat lessen observeren en kijken hoe een normale schoolweek eraan toe gaat. Het was een drukke, chaotische, maar ook erg leuke dag! Ik heb er zin in om komende weken hier aan de slag te gaan met de docenten en de leerlingen!
Groetjes uit Nicaragua,
Liefs Mieke
-
12 Mei 2014 - 22:56
Monique Van Uum:
Eindelijk is het dan zover. Je eerste schooldag. Schattige kindjes met een hoog knuffel gehalte en boordevol energie. Succes met de orde en GENIET.
Groetjes Mam -
12 Mei 2014 - 23:26
Jan Hein:
Goed om te horen en te zien dat jullie gestart zijn met de werkzaamheden.
Heel veel succes en geniet van het feit dat je een bijdrage kunt leveren aan de ontwikkeling van de kinderen en de docenten op onze school.
Groetjes ook aan Marrit. -
12 Mei 2014 - 23:53
Amy:
Eindelijk is het zover! Wat fijn! Indrukwekkend wat je schrijft allemaal. Ik herken vooral het gedeelte van het knuffelen en de chaos! Succes en geniet, tot snel! Liefs -
14 Mei 2014 - 11:24
Kees-Jan:
Net terug uit Afrika lees ik je bericht. Ik herken het helemaal: zulke scholen heb ik net bezocht in Malawi. Misschien troost het je: we hadden daar nog grotere klassen! Het record was 244 lln in groep 3! Gelukkig was niet iedereen aanwezig, er waren er maar 180...
Leuk dat je op school begonnen bent. Al leuke contacten met de andere leraren?
Veel succes!
Kees-Jan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
