Als buitenlander in Nicaragua

Inmiddels ben ik al drie weken in Nicaragua en ben ik al aardig gewend aan de warmte, het eten en aan de cultuur. De cultuur hier is totaal anders als in Nederland. Niet zo gek natuurlijk, want Nicaragua ligt zowat aan de andere kant van de wereld. Zo wordt je hier constant nagefloten door mannen, je wordt door iedereen uitgebreid bekeken op straat en iedereen probeert je wel wat aan te smeren. Overal wordt je dus aangekeken. Meestal lach ik maar vriendelijk naar de mensen en zeg ik ‘Buenas’ of ‘Hola’ en loop dan verder.
In Nicaragua heerst nog een echt machocultuur. Dat zijn we in Nederland helemaal niet meer gewend en ik weet ook niet of we dat ooit gehad hebben zoals hier. Mannen lopen breed en zijn echte vrouwen versierders. Op een normale dag worden we wel meer dan 20 keer nagefloten en geroepen en als we op de markt lopen elke minuut wel een keer! Je word dus door elke man van top tot teen bekeken, nageroepen en nagefloten. Meestal doe ik op dat soort momenten maar even alsof ik geen Spaans spreek, maar ik weet heel goed wat de mannen allemaal zeggen! De mannen hier zien elke vrouw als een prooi en als je blank bent en blond haar hebt zoals ik, dan val je natuurlijk extra op. Als je in drukke straten of op een drukke markt loopt is het helemaal erg. Dan pakken sommige mannen je zelfs vast of ze schuren tegen je aan om je even aan te raken. Dit zijn niet alleen jonge jongens, maar ook ouwe kerels van rond de vijftig! Dan trek ik maar gewoon mijn arm weg en loop stevig door. Dit helpt helaas niet en voor je het weet wordt je alweer door de volgende man vastgepakt. Op dit soort momenten mis ik toch wel de nuchtere Nederlandse jongens die je misschien een keer niks betekenend aankijken of langs je heen lopen alsof je niet bestaat en je zo goed als altijd met rust laten.
Blanke mensen worden hier dus uitgebreid bekeken en zijn erg interessant. Met mijn blonde stijle haren val ik natuurlijk erg op, want dat heeft niemand hier. De meeste mensen houden het gelukkig bij uitgebreid kijken, maar sommige mensen willen ook wel eens voelen hoe dat nou is. Zo zat ik in de bus naar Rivas. Het was ontzettend druk en mensen zaten boven op elkaar. Ik zat gewoon rustig in mijn stoel een boekje te lezen en ineens voel ik iemand aan mijn haren zitten. Ik draag mijn haren die dag in een staart. Ik voel een hand aan mijn staart voelen en een klein beetje trekken. Het is er eerst maar één maar daarna voel ik er steeds meer. Ik pak mijn staart vast en leg mijn haren op mijn schouders. Alle handen schieten weg. Ik kijk achterom maar ik kan niet zien wie het nou was. Wel even wat anders dan met de drukke heyendaalshuttel in Nijmegen naar de HANl.
Iets anders wat ons zo interessant maakt is natuurlijk onze portemonnee. Als we iets kopen in de winkel of in de supermarkt vragen mensen constant meer als dat ze iemand uit Nicaragua zouden laten betalen. Meestal weten we nog wel wat van de prijs af te praten gelukkig. Dit geeft je niet een heel fijn gevoel als je over straat loopt. Vooral als je een rugzak bij je hebt. Mensen kijken je constant aan alsof ze iets van je willen hebben. Zo liep ik op de markt waar ik achtervolgd werd door twee jongetjes van een jaar of 6. Ik hield ze goed in de gaten. Als ik bij een kraampje sta te kijken voel ik ineens iemand aan mijn tas trekken. Ja hoor, de jongetjes proberen mijn tas open te maken, maar ik heb een slot op mijn tas dus ze kunnen er niet zomaar in. Ik draai me om en kijk ze boos aan. Ze rennen snel weg. Ze hebben niks eruit kunnen halen of af kunnen pakken. Toch ben ik erg verbaasd dat ze op die leeftijd al dit soort dingen doen, hoe arm je ook bent.
Dus als buitenlander in Nicaragua kan je in bijzondere, gekke en vreemde situaties terecht komen! Er zijn natuurlijk ook heel veel leuke ervaringen die ik hier op doe, maar soms kom je ook in vreemde situaties terecht zoals ik hierboven heb genoemd. Dit is alleen nog maar in de eerste vier weken gebeurd, dus ik ben benieuwd wat mij nog meer te wachten staat, kom maar op Nicaragua!

Groetjes uit Nicaragua,
Liefs, Mieke