Onderwijs in Nicaragua

Als je in een ander land komt heb je vaak te maken met cultuur verschillen. Niet alleen in maar het onderwijs zijn er grote verschillen met Nederland. Het schoolsysteem in Nicaragua is compleet anders dan dat van Nederland. In Nederland ben je verplicht om naar school te gaan en is alles op de scholen goed en strak geregeld. In Nicaragua is dat allemaal iets anders. Zo is er in Nicaragua geen leerplicht en gaan niet alle kinderen naar school.
Om meer te begrijpen van hoe het schoolsysteem in Nicaragua in elkaar zit en hoe het systeem op Colegio Mondial werkt ben ik met verschillende docenten in gesprek gegaan.

Het niveau van de docenten op de school is niet zoals het niveau dat je in Nederland van een docent verwacht. Het is vergelijkbaar met vmbo-t niveau. Toch willen de docenten graag dingen bij leren om beter te worden. Ze weten dat het niveau laag is. De overheid zorgt ervoor dat docenten in het weekend worden bijgeschoold. Zo hebben de docenten elke vrijdag twee uur les op een andere school waar ze dingen bij leren over hoe ze het onderwijs kunnen verbeteren. Ook krijgen ze op zaterdag of zondag soms trainingen voor bepaalde vakken. Elk jaar wordt er een ander vak behandeld. Zo was het vorig jaar pedagogiek en dit jaar wiskunde waar ze training in krijgen. De docenten krijgen dus vanuit de overheid bijscholing. Wat de docenten niet leren als ze een opleiding volgen of bijscholing krijgen is training over de manier van lesgeven, bijv. over orde houden, samenwerkend leren, enz. De onderwijskundige dingen zijn juist de belangrijkste leerpunten voor de docenten en waar ook de problemen liggen.
Als de docenten hulp nodig hebben bij bepaalde dingen vragen ze het aan andere docenten. Ze proberen elkaar wel te helpen, maar weten eigenlijk allemaal niet hoe ze dit het beste kunnen doen, omdat ze nooit zoals wij in Nederland les krijgen over onderwijskundige zaken.
Wat de docenten het zwaarste vinden zijn de grote klassen. Er zitten ongeveer 50 kinderen in één klas. Het limiet ligt eigenlijk bij 35, maar hier kunnen ze zich niet aan houden. Het probleem is dat het land erg arm is en dat er te weinig docenten zijn. Op Colegio Mondial hebben ze voor elke klas maar één docent en de klassen kunnen dus niet worden opgesplitst. De klaslokalen zijn erg klein, te klein voor het aantal leerlingen dat er is. Er zijn wel genoeg bankjes voor alle leerlingen, maar het is erg krap in de lokalen. De schoolbankjes staan tegen en bijna op elkaar. Als een leerling naar voren moet komen, komt die er ook bijna niet tussendoor. Het is erg zwaar voor de docenten om zulke grote klassen onder controle te houden. Vijftig kinderen in de gaten houden is te veel.

De kinderen die op de school komen, komen uit de armste wijken uit de omgeving. Doordat de overheid bepaalde scholen subsidieert kunnen de kinderen toch naar school. Door de subsidies van de overheid is het onderwijs gratis. Toch gaan niet alle kinderen naar school omdat er geen leerplicht is in Nicaragua. De kinderen krijgen van de overheid een schooluniform, rugzak, pennen en een schrift. Op school wordt gezorgd dat de kinderen (bijna) elke dag een maaltijd krijgen. Deze maaltijd bestaat uit rijst met bonen (Galla piñto) en een broodje. De kinderen moeten zelf een bordje of een bakje mee nemen en kunnen eten halen in de eetzaal die pas nieuw gebouwd is.
De klassen zijn iets anders ingedeeld als in Nederland. Groep 1 en 2 is hier één klas, dit word ook wel de kindergarden genoemd. Hierna krijg je grado 1 tot en met 6, vergelijkbaar met groep 3 tot en met 8 in Nederland. Het niveau is wel vele malen lager dan dat van een basisschool in Nederland. De kinderen leren hier erg simpele dingen. De leerlingen van grado 6 hebben niet hetzelfde niveau als leerlingen in groep 8 in Nederland. De kinderen gaan eigenlijk steeds door naar de volgende klas. Het komt zelden voor dat een leerling moet blijven zitten. Dit willen ze eigenlijk voorkomen. Als een kind het slecht doet op school krijgt deze of in de middag bijles en soms moeten ze in de zomer terug komen op school om de leerling op het juiste niveau voor de volgende klas.

De school is erg arm. Het schoolgebouw is gelukkig een goed en stevig gebouw. Wat betreft schoolmaterialen heeft de school het minder goed. De school heeft wel schoolboeken, maar deze worden niet gebruikt. Deze staan allemaal op het kantoor van de directrice. Per klas zijn er ongeveer 10 schoolboeken, dat is voor een klas van 50 leerlingen natuurlijk veel te weinig. De docenten maken daarom geen gebruik van de schoolboeken. Sommige docenten gebruiken één boek voor zichzelf en schrijven de opdrachten op het schoolbord. Ze laten de leerlingen de opdrachten overnemen in hun schrift zodat ze toch nog wat opdrachten kunnen maken.
Alle kinderen hebben één schrift en een pen. Er een tekort is aan schriften en pennen en de leerlingen kunnen daarom volgens de docenten niet goed kunnen leren. Zonder materialen lesgeven is erg lastig.
De klassen doen niet echt aan ‘gym’. De docent laat ze vaak een paar rek en strek oefeningen doen, maar echt actieve gymlessen krijgen de leerlingen niet. Een paar docenten zijn wel creatief met wat ze hebben. Het is er elke dag ook erg warm, dus het is ook wel begrijpelijk dat ze niet heel actief doen. Wat betreft de gymlessen is het per docent verschillend hoe creatief ze ermee omgaan en wat ze doen tijdens de lessen.
Iets wat de school wel heeft maar te weinig word gebruikt is computers. De school heeft een speciaal computerlokaal, maar er word geen computerles gegeven. De man die computerles geeft, werkt op het moment bij de overheid. Hij word soms naar het centrum van Managua gehaald om daar documenten te maken. Na drie of vier maanden komt hij misschien weer terug, maar dat weten de docenten op de school eigenlijk niet. Dus tot die tijd word er geen gebruik van gemaakt. Op het moment zijn alle computers opgeborgen in plastic dozen en staat het lokaal leeg.
Wat in ieder geval duidelijk is, is dat de school hulp nodig heeft en deze ook graag wil aannemen.
De docenten geven aan dat het vooral zwaar is omdat de klassen zo groot zijn. Op onderwijskundig gebied kunnen de docenten dus het meeste leren van de Nederlandse studenten. Dit kunnen ze vooral leren van studenten van lerarenopleidingen in Nederland. In Nederland word veel aandacht besteed aan onderwijskunde, dan gaat het om de manier van lesgeven. De docenten van Colegio Maaswaal willen daar graag hulp hebben en ik ben blij dat ik hier een bijdrage in kan leveren.

Deze week heb ik in de klas geobserveerd bij wat docenten die om hulp gevraagd hebben aan mij. Ze willen vooral hulp hebben bij het orde houden. Ik heb gekeken hoe het nu gaat op het gebied van orde houden en tips voor ze vertaald naar het Spaans. Volgende week ga ik kijken of ze de tips gebruiken en ik ga zelf nog een les proberen te geven om de docent te laten zien hoe ze bepaalde dingen kunnen aanpakken.

Groetjes uit Nicaragua,
Liefs Mieke